عنوان کامل پایان نامه :بررسی تأثیر آموزش راهبردهای حل مسأله در پیشرفت ریاضی و بهبود نگرش نسبت به درس ریاضیات در دانش‌آموزان
تعریف نگرش[1]
نگرشها عبارتند از پسندها و بیزاریها، دوست داشتن یا دوست نداشتن موقعیتها، اشیاء اشخاص گروهها و هر جنبه مشخصی از محیط، از جمله اندیشه‌های انتزاعی و خط‌مشی‌های اجتماعی، ما نگرشهای خود را غالبا به صورت اظهار نظر بیان می‌کنیم: «عاشق پرتقالم» یا «نمی توانم جمهوری‌خواهان را تحمل کنم». با اینکه نگرشها بیانگر احساسات هستند، با این حال با شناختهای ما و به ویژه با اعتقادات ما درباره اشیاء پیوند نزدیک دارند (پرتقال، ویتامین زیادی دارد، جمهوری‌خواهان برای اقتصاد کشور مضر هستند).
به علاوه، نگرشها با اعمالی هم که ما در ارتباط با اشیاء موضوع نگرشهای خود انجام می‌دهیم پیوند دارند «هر روز صبح یک پرتقال می‌خورم»، «من همیشه به دموکراتها رای می‌دهم» بنابراین روانشناسان اجتماعی معمولا نگرشها را به عنوان یکی از اجزای یک نظام سه جزئی مطالعه می‌کنند که اعتقادات جزءشناختی، نگرشها جزء عاطفی و اعمال جزء رفتاری آن را تشکیل می‌دهند (هیلگارد و اتکینسون[2] 1983، ترجمه کریمی، 1375) امروزه در تعریف نگرش ترکیبی از عناصر موجود در دو دیدگاه یادگیری و شناختی مورد توجه قرار دارد. نگرش نسبت به هوش، اندیشه، شخص، گروه و یا موقعیت. نگرش به عنوان جهت‌گیری پایدار با عناصر شناختی[3]، عاطفی[4]، رفتاری[5] تلقی می‌شود. بخش شناختی نگرش شامل همه افکار، حقایق، دانشها و باورداشتهایی است که شخص در مورد موضوع نگرش دارد. بخش عاطفی شامل تمامی عواطف بویژه ارزش‌گذاری مثبت یا منفی شخصی نسبت به موضوع نگرش است. بخش رفتاری نگرش شامل آمادگی فرد برای پاسخ دادن و گرایش او به انجام عمل در مورد موضوع نگرش است. بنابراین نگرش از یک طرف با آموخته‌ها و تجارب قبلی ما و از سوی دیگر با برداشت ذهنی زمان حال ما در مورد موضوع نگرش در ارتباط است و در هر صورت واکنش مثبت یا منفی ما را نسبت به اشیاء، موقعیتها، سازمانها و مفاهیم و افراد برمی‌انگیزد (شریفی، 1377).
سوالات یا اهداف پایان نامه :
1- آموزش راهبردهای حل مسأله، پیشرفت در ریاضیات را افزایش می‌دهد.
2- آموزش راهبردهای حل مسأله، نگرش نسبت به درس ریاضیات را بهبود می‌بخشد.
